Νεολιθικός Οικισμός Μακρύγιαλου

Δυτικά της αρχαίας Πύδνας βρίσκεται ο νεολιθικός οικισμός του Μακρύγιαλου, ένας από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς της Ελλάδας. Είναι ένας επίπεδος εκτεταμένος οικισμός της νεότερης νεολιθικής περιόδου (5300 - 4500 π.Χ), που η συνολική του έκταση υπολογίζεται στα 500 στρ. Τα σπίτια είναι κυκλικές, ημιυπόγεις καλύβες που συναντώνται για πρώτη φορά στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο.

Αρχαία Πύδνα - Επισκοπή Κίτρους

Στον Μακρύγιαλο, διατηρούνται τα ερείπια του κάστρου της βυζαντινής επισκοπής Κίτρους. Τα ερείπια αυτά αποτελούν τα μόνα ορατά σήμερα υπολείμματα της βυζαντινής Πύδνας, που τον 7ο αι. ονομάσθηκε Κίτρος και υπήρξε μέχρι τον 14ο αι. η σημαντικότερη πόλη της μεσαιωνικής Πιερίας.

Το κάστρο πυρπολήθηκε από τους Βούλγαρους στο τέλος του 10ου αι. Στην θέση της κατεστραμμένης παλαιοχριστιανικής βασιλικής ιδρύθηκε τότε μια νέα, μεγαλόπρεπη βασιλική μεταβατικού τύπου που υπήρξε ο επισκοπικός ναός του Κίτρους. Το Κίτρος αναδείχθηκε τον 12ο αι. σε κέντρο παραγωγής κεραμικής και σε δραστήριο εμπορικό λιμάνι. Την ακμή του διέκοψε η άφιξη των Φράγκων το 1204, οι οποίοι κυρίευσαν το κάστρο και πυρπόλησαν όλον τον οικισμό. Εγκαταλείφθηκε, τελικά, λόγω πειρατικών επιδρομών, στο τέλος του 15ου αι., οπότε οι κάτοικοι του μετοίκισαν στον σημερινό οικισμό του Κίτρους.

https://www.filoxeno.com/articles/intercept?categoryid=11492&lat=40.275185&lon=22.515419&place=%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7&polygonType=municipality&seotitle=%CE%BC%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B7&flag=menu

Η Βεργίνα είναι μικρή κωμόπολη στη Μακεδονία, στον Νομό Ημαθίας που διοικητικά υπάγεται στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Βρίσκεται 13 χλμ. νοτιοανατολικά της Βέροιας, πρωτεύουσας του νομού, και περίπου 80 χλμ. νοτιοδυτικά της Θεσσαλονίκης. Ο πληθυσμός της κωμόπολης ανέρχεται στους 2.000 περίπου κατοίκους και βρίσκεται στους πρόποδες των Πιερίων Ορέων, σε υψόμετρο 120 μέτρων από τη θάλασσα.

Η κωμόπολη πιστεύεται ότι βρίσκεται στη θέση των αρχαίων Αιγών (Αἰγαί ή Αἰγέαι), πρωτεύουσας της αρχαίας Μακεδονίας, και έγινε παγκοσμίως γνωστή το 1977, όταν η Πανεπιστημιακή Ανασκαφή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, υπό τον καθηγητή αρχαιολογίας Μανόλη Ανδρόνικο και τους συνεργάτες του, ανακάλυψε τους τόπους ταφής των Μακεδόνων βασιλέων και ανάμεσα στους άλλους τάφους και ένα ταφικό μνημείο που, σύμφωνα με την επιχειρηματολογία του Ανδρόνικου, ήταν του βασιλιά Φιλίππου Β΄, πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Η ανακάλυψη αυτών των ευρημάτων θεωρείται από πολλούς ότι πιστοποίησε και τη θέση της αρχαίας πόλης των Αιγών, της πρώτης πρωτεύουσας του μακεδονικού βασιλείου[1]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%B1

Τα Άβδηρα (Κατά Μεσής) είναι κωμόπολη του Νομού Ξάνθης της Θράκης στον Νέστο ποταμό. Υπήρξε πατρίδα του φιλόσοφου Δημόκριτου, του σοφιστή Πρωταγόρα, καθώς και του Λεύκιππου, Εκαταίου, Βίωνα, και Αναξάρχου. Ο Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει τα Άβδηρα ως Άβδηρον ενώ στη Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου απαντάται και ως (θηλ.) η Άβδηρα. Με το ίδιο όνομα απαντάται σήμερα ο δήμος Αβδήρων κοντά στον αρχαιολογικό τόπο και αρχαία πόλη της Ισπανίας, μεταξύ Μάλαγας και Καρθαγένης, χτισμένη από τους Φοίνικες.

Διοικητικά, τα Άβδηρα είναι έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας, δημοτικής ενότητας και δήμου, της περιφερειακής ενότητας (τέως νομού) Ξάνθης, στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. [2]

Έδρα του δήμου έχει οριστεί η Γενισέα. [3]

Παλαιότερα, ανήκε στην επαρχία Ξάνθης του νομού Ξάνθης, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Μακεδονίας. [4][5]

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B2%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%B1

https://www.avdera.gr/index.php/parousiash-dimou/istoria/archaiotita